Gelukkig kan ik nog de mensen troosten om m’n
heen die dat verdienen,

niet de mensen die alleen maar grienen!

Want grienen zou ik de hele dag wel kunnen, maar
dat doe ik lekker niet,

want ik hou niet zo veel van verdriet!

Kop op! Is mijn gezegde dat houd mijn op de been,

nu ja op de been,

bij wijs van spreken dan alleen!

Ik troost de mensen, want ik ben ziek en kan niet zo goed meer lopen,

maar ik zelf wil nog blijven hopen dat het daar bij blijft,

maar er is iets meer aan de hand met mijn lijf!

Daar wil ik niet de hele dag stil bij blijven staan,

anders kan ik het geestelijk ook nog naar de donder gaan!

Daarom zeg ik:”Hou op met dat gejammer,

Ik word toch niet bangere!

Ik zal wel tegen de treurende willen zeggen:

”Blijf niet zitten met je verdriet,

ga naar buiten  en geniet,

van de mooie dingen LEEF nu het nog kan,

leun niet op een ander, maak er zelf wat moois van!

Strek je rug en neem de verse lucht naar binnen.

Geen gezeur meer, kom op opnieuw beginnen je moet niets verhinderen,

doe het dan niet voor je zelf,

maar voor je mede mens en je kinderen!

ANNE

 


Heeft U zelf ook een prachtig gedicht ?
zend 'n mailtje dan zet ik er ook op!