Mijn Oma,
Jong en mooi ,was zij ooit.
Rijk charmant,ook ellegant.
Maar de jaren streefden voorbij,
gekeerd was het getij.
Langzaam kwamen rimpels aan,
toen is het bergaf gegaan.
Haar leven werd een felle stijd,
het heeft haar naar het ziekbed geleid.
Nu is zij oud, ziek en moe,
en doet eerdaags haar ogen toe.
Haar stok, haar bril het hoeft niet meer,
ze heeft de aarde de rug toegekeerd.
Elie-jeanne