We zijn gewend astrologie te zien als horoscopie, als horoscoopduiding en dan hebben we daarbij bepaalde voorstellingen van de betekenis van de planeten, van de tekens enz.
Ik zal trachten aan de hand van een duiding van het
" Sprookje Assenpoester "
te laten zien dat men langs deze weg kan komen tot een verdieping van de inhoud en de betekenis van tekens en planeten.
Er zijn talloze manieren om een sprookje te duiden,
H. P. Blavatsky ( 1831 - 1891 )
zegt in de Geheime leer
"Je moet bij elk symbool de sleutel 7 keer omdraaien.
Als je dat gedaan hebt dan weet je het,
dan kun je er wat mee doen".
Wat ik bij deze duiding wil doen,
is de sleutel eens éénmaal omdraaien,
de sleutel van de astrologie.
Over de funtie en de plaats even het volgende:
Je hebt velerlei: myten, sagen, legende, sprookjes.
Ik ga U niet vemoeien met het aangeven van de verschillen.
Het typische van het sprookje is dat het in tegenstelling met de andere vormen niet in verband staat met historische gebeurtenissen, het is helemaal ontsproten aan het rijk van de fantasie.
Het eigenaardige is dat men de oorsprong van de sprookjes niets weet, men weet wel dat ze heel oud zijn.
Er bestaan verschillende theorieën over:
of ze uiteindelijk afkomstig zijn van het Indische wijsgerige stelsel,
of ze ontsproten zijn aan de fantasie van de volksvertellers in het begin van onze cultuur.
Er zijn heel weinig gegevens over.
Een van de gegevens die ik persoonlijk erg belangrijk vind, is dat de sprookjes waarschijnlijk bedoeld zijn als vertellingen voor de bevolking, uit de tijd van kleine mysterieën.
Dan treffen we een merkwaardige overeenkomst aan tussen gelijkenissen in de bijbel en sprookjes.
In Marcus lezen we dat Jezus aan het volk gelijkenissen gaf, maar dathij de leringen zelf met zijn discipelen afsonderlijk behandelde.
Zo moet U het eigelijk zien met deze sprookjes, hoewel deze vermoedelijk nog wel ouder zullen zijn dan de tijd van de kleine mysterieën, die aan het eind van de aan onze jaartelling voorafgaande periode vooral in Grieknland opbloeide:
deze sprookje waren, evenals de gelijkenissen in de bijbel, bestemd om een zekere ethiek te geven van:
het goede wordt beloond, het kwade wordt gestraft.
De lering, erachter verborgen, werd gegeven aan diegene die op grond van hun ontwikkeling, voornamelijk geestelijk, in staat waren om iets van de inhoud te begrijpen.
Er zijn verschillende soorten sprookjes, sommige hebben te maken met de evolutie, de ontwikkeling in de toekomst van de mens en de mensheid,
Ook zijn er talloze sprookjes die bepaalde onderdelen uit de menswoording, onderdelen uit de toekomst behandelen.
Het sprookje dat wij hier hebben, dat van Assepoester, geeft een toekomstvisie.
Wat gaat er namelijk gebeuren wanneer de menselijke ontwikkeling op een zó hoog peil is gekomen, dat men kan beginnen aan de, wat men noemt, super-menselijke ontwikkeling.
Wat er allemaal voor nodig is zal ik U laten zien in het sprookje Ässepoester, waarin het op een mooie en duidelijke wijze wordt gegeven.
Om nog even af te ronden:
aan het eind van de 17e eeuw zijn een groot aantal sprookjes verzameld door Charles Perrault onder de naam
" Contes de ma mére lÓye "
( Sprookjes van moeder de gans ) en in het begin van de 19e eeuw zijn ze nogmaals verzameld door Grimm in Duitsland.
U vindt heel veel sprookjes met ongeveer dezelfde strekking, maar met typische, toch wel kleine verschillen.
Bijvoorbeeld aan het eind van het verhaal bij Grimm worden bij de beide susters de ogen door vogels uitgepikt, terwijl ze in het sprookje van moeder de gans in een uit een pompoen gebouwde wagen trouwen.
U denkt mischien wat dat nu met elkaar te maken heeft?
Op zichzelf heeft het niets met elkaar te maken, maar beide zijn toch in de fase waarin het gebeurt als symbool juist, al geven ze een onderdeel van het gebeuren weer.
Dan wil ik U nog wijzen op het volgende:
Je vindt in sprookjes met koningen, die hebben dan drie zoons..
de jongste lijkt vaak het sulligste, maar als je dan de belevenissen van die jongste zoon leest, blijkt hij aan het eind van de rit de slimste, de meest wijze te zijn.
Zijn broers die hem altijd de voet dwars zetten en hem de kansen probeerde te ontnemen, blijken dan de minste!
Hier heb je eigelijk al een leuke woordspelling en bij de duidingen moet U dat goed in de gaten houden.
De jongste zou kunnen betekenen:
hij weet ogenschijnelijk het minste, maar je kunt het jongste ook duiden door te zeggen:
hij weet het meeste!
Hij die het laats verschijnt, komt op een tijdstip dat de ontwikkeling in het algemeen het verst is, is het meest up to date!
Want we kunnen het ook zó zien dat de jongste een veel groter stuk bewustzijn tot zijn beschikking heeft dan de twee ouderen!
Dat jongste zoon betekent in feite dat hij niet lijfelijk omstandigheden de ouste is, maar dat hij, omdat hij het laatste verschenen is, ook het meest ontwikkeld is, het meest heeft mee gemaakt.
Klik hier op het plaatje om naar de volgende pagina te gaan!
Ook heb ik wat kleurplaten
bij gevoegd om het
geheel compleet te maken.
Klik op het plaatje om naar de kleurplaten te gaan.